Zie http://www.studentenportfolio.artez.nl/ voor het verslag van de interfaculteit.
zondag 8 augustus 2010
donderdag 5 augustus 2010
Filosofie "Rizoom"
Mier vs Mens
Rizoom
Een rizoom is een wortelstelsel zonder centrum, zonder boven, zonder onder. Het vertakt zich, met elk willekeurig punt met een ander willekeurig punt; het kan zelfs gebeuren dat een rizoom met wortels vergroeid raakt, maar belangrijk is dat er steeds weer vluchtlijnen ontstaan.
Mieren
Mieren zijn sociale insecten die niet alleen kunnen leven. Mieren komen overal ter wereld voor (behalve Antarctica of in water), die zich hebben kunnen aanpassen aan zeer verschillende leefomgevingen, een van de succesvolste dierensoorten op aarde. Mensen zijn ook overal ter wereld te vinden, ze passen zich aan op verschillende manieren. Je zou kunnen spreken van globalisering van mier en mens. De mierenhoop is hun territorium, wanneer dat te groot word gaat de groep zich verspreiden. Deze groep gaat deterritoriseren om zich elders te vestigen om te ontwikkelen; becoming. Mieren zijn net als mensen altijd druk, in beweging. Ze werken hard in hun complexe mierenmaatschappij. Mieren hebben net als mensen bepaalde rollen. Je hebt werkers, die de werktaken verdelen, kinderverzorgers, voedselverzamelaars, soldaten etc.
Alles in het leven is een systeem. Zonder dat je het zelf in de gaten hebt loop je mee in het systeem. Dat maakt me mediamoe en het denken word meer een lopende band opgave.
Hou verhoud ik me tot het systeem?
Die ene mier die uit de pas loopt ben ik. Waarom, omdat ik me bewust heb gemaakt van het systeem waarin ik leef. Binnen de kadering, de regels, tijden, roosters, etc. heb ik mijn eigen systeem gevonden waarbinnen ik toch de vrijheid ervaar. Mieren beschikken over het talent dat ze een sterke wil hebben om te overleven. Ik kan me hier wel in verplaatsen, als ik iets wil kan ik het ook. Ik denk dat je in jezelf moet geloven wil je iets bereiken. Ontwikkelen en altijd in wording zijn is een belangrijk gegeven. Ga je stil staan dan verstof je. Wanneer je tegenslag, breuk te verwerken krijgt, trek je een vluchtlijn; maar je neemt het risico om op nieuw een weg te vinden om ermee om te gaan. Dus toch die sterke wil die zorgt dat we als mens overleven. De vluchtlijn kan verlengen, oprekken, wijzigen tot een kronkelige lijn die verschillende richtingen kan bevatten. De kunstacademie gaan doen is voor mij een ervaring, de weg ernaar toe maakt het proces van altijd onderweg zijn, net zoals de mieren die altijd onderweg zijn. De kunst is volgens mij een levensstijl en niet alleen een studie.
Kunst is pas kunst als het communiceert
De mieren/mensen proberen te communiceren. Word ik als mens wel gezien? Hallo, hier ben ik, wat stellen we voor als mens? In deze maatschappij word ik ook gezien als een van de mierenhoop. Wanneer je binnen het systeem loopt gaat het je goed maar wat als je anders bent en niet past in het systeem?
Ik denk dat je via de kunst kan inspelen op het bewust maken waar men mee bezig is. We vervreemden van elkaar, mensen leven steeds meer voor zichzelf, oordoppen in en oogkleppen op dan zien ze me niet. De mieren geven aan hoe we bestaan, hoe we leven in het dagelijkse systeem van deze complexe maatschappij.
Rizoom
Een rizoom is een wortelstelsel zonder centrum, zonder boven, zonder onder. Het vertakt zich, met elk willekeurig punt met een ander willekeurig punt; het kan zelfs gebeuren dat een rizoom met wortels vergroeid raakt, maar belangrijk is dat er steeds weer vluchtlijnen ontstaan.
Mieren
Mieren zijn sociale insecten die niet alleen kunnen leven. Mieren komen overal ter wereld voor (behalve Antarctica of in water), die zich hebben kunnen aanpassen aan zeer verschillende leefomgevingen, een van de succesvolste dierensoorten op aarde. Mensen zijn ook overal ter wereld te vinden, ze passen zich aan op verschillende manieren. Je zou kunnen spreken van globalisering van mier en mens. De mierenhoop is hun territorium, wanneer dat te groot word gaat de groep zich verspreiden. Deze groep gaat deterritoriseren om zich elders te vestigen om te ontwikkelen; becoming. Mieren zijn net als mensen altijd druk, in beweging. Ze werken hard in hun complexe mierenmaatschappij. Mieren hebben net als mensen bepaalde rollen. Je hebt werkers, die de werktaken verdelen, kinderverzorgers, voedselverzamelaars, soldaten etc.
Alles in het leven is een systeem. Zonder dat je het zelf in de gaten hebt loop je mee in het systeem. Dat maakt me mediamoe en het denken word meer een lopende band opgave.
Hou verhoud ik me tot het systeem?
Die ene mier die uit de pas loopt ben ik. Waarom, omdat ik me bewust heb gemaakt van het systeem waarin ik leef. Binnen de kadering, de regels, tijden, roosters, etc. heb ik mijn eigen systeem gevonden waarbinnen ik toch de vrijheid ervaar. Mieren beschikken over het talent dat ze een sterke wil hebben om te overleven. Ik kan me hier wel in verplaatsen, als ik iets wil kan ik het ook. Ik denk dat je in jezelf moet geloven wil je iets bereiken. Ontwikkelen en altijd in wording zijn is een belangrijk gegeven. Ga je stil staan dan verstof je. Wanneer je tegenslag, breuk te verwerken krijgt, trek je een vluchtlijn; maar je neemt het risico om op nieuw een weg te vinden om ermee om te gaan. Dus toch die sterke wil die zorgt dat we als mens overleven. De vluchtlijn kan verlengen, oprekken, wijzigen tot een kronkelige lijn die verschillende richtingen kan bevatten. De kunstacademie gaan doen is voor mij een ervaring, de weg ernaar toe maakt het proces van altijd onderweg zijn, net zoals de mieren die altijd onderweg zijn. De kunst is volgens mij een levensstijl en niet alleen een studie.
Kunst is pas kunst als het communiceert
De mieren/mensen proberen te communiceren. Word ik als mens wel gezien? Hallo, hier ben ik, wat stellen we voor als mens? In deze maatschappij word ik ook gezien als een van de mierenhoop. Wanneer je binnen het systeem loopt gaat het je goed maar wat als je anders bent en niet past in het systeem?
Ik denk dat je via de kunst kan inspelen op het bewust maken waar men mee bezig is. We vervreemden van elkaar, mensen leven steeds meer voor zichzelf, oordoppen in en oogkleppen op dan zien ze me niet. De mieren geven aan hoe we bestaan, hoe we leven in het dagelijkse systeem van deze complexe maatschappij.
De Gieter
Na een lang proces van onderzoek, theorie en ontwerpen kreeg ik een spreuk van Hans; "Reflectie van water is mijn fasinatie dus ik maak een karaf of een gieter". Ik heb gekozen voor de gieter. Een moeilijke keus want ik bleef erg hangen bij het arche-type gieter. Na een aantal ontwerpen middels de 4 deuren, Materiaal, betekenis, constructie en functie is er een apart ontwerp uitgekomen. Ik wilde de gieter zo maken dat men op het eerste oogopslag niet weten dat het een gieter is. Voor mijn gevoel is dat gelukt. De gieter heb ik gemaakt van plaatstaal van 0,5 cm dik. De maat is 65cm met een diameter van 20 cm. Criteria; waterdicht, een losse tuit en een apart ontwerp. De lasnaden heb ik gescheurd en daarna gaten gestopt met polyester plamuur. Vervolgens heb ik de gieter gespoten met hammerite zodat de gieter een egale kleur kreeg. De rand boven en de rand aan de tuit afgewerkt met zwart rubber. Om de gieter helemaal water dicht te krijgen heb ik kaarsenvet gebuikt op de naden aan de binnenkant en buitenkant af te dichten. Tijdens de evaluatie heb ik de gieter gedemonstreerd.
Plaatstaal rond krijgen en afwerken vond ik een moeilijke opgave maar het is gelukt naar mijn zin.
Abonneren op:
Posts (Atom)